Kermes in je hoofd
Zondag 16 mei 2021Probeer op een grote kermes eens ÉÉN specifieke persoon te ontdekken. Oké, oké misschien geen glorieus voorbeeld tijdens een pandemie, maar we herinneren het ons allemaal, toch? Ik help graag:
Overal waar je kijkt: hoofden, hoofden, hoofden. Als je pech hebt en je bent niet zo groot, als ik bijvoorbeeld, dan zie je vooral ruggen, ruggen en ruggen. De neus vult zich met een geurige potpourri van vet en onherkenbaar voedsel afgewisseld met gesmolten suiker en een vleugje wc eend.
Het hysterische gekrijs van de mensen in de loop van de achtbaan weerklinkt ongecontroleerd in je oren, begeleid door kermispopmuziek en de dreunende stem die luid roept 'stap in, doe mee!
Knipperende, gekleurde lichten vergroten jouw pupillen, stroboscopisch, hypnotiserend. Ze trekken je aan zoals het licht de muggen.
Ongemerkt, grotesk stil, neem je alles in je op. Wanneer ben je vol? Het wordt onopmerkelijk een deel van je. De kermis. En dan word je moe. Een ding wil je nog. Kan niet, bestaat niet.
Je hoofd dreunt op weg naar huis. De muziek en alle geuren zijn buiten bereik en toch kun je ze nog steeds horen en ruiken. Dit neem je mee naar huis. Kermis in je hoofd.
Herkenbaar? Hoe wordt het weer stil in je hoofd?
